Teraz na wspomnienie o Afryce natychmiast pojawia się myśl: jejku teraz tam to wszystko się dzieje, ta szalona dzika przyroda żyje swoim rytmem. I wtedy czuję ogromną ochotę znowu zobaczyć ten niezwykły kontynent. Safari zmieni nasz punkt widzenia. To my zamknięci w klatce samochodu (trochę, jak zwierzęta w zoo), podziwiamy ten piękny świat prawdziwej, wolnej natury. Co nam podaruje tym razem, jakie obrazy zobaczymy? Może całujące się żyrafy? A może lampart będzie chwalił się swoją zdobyczą, którą wtarga na baobab, a my śmiało podjedziemy pod drzewo i będziemy żałować jego ofiary? A może emocje sięgną zenitu, kiedy wreszcie uda nam się wypatrzyć czarnego nosorożca? Nic nie mogę, obiecać, ale wiem, że będzie pięknie.
Jednak Afryka, to nie tylko przyroda. To także niezwykli ludzie i ich odmienia kultura. Uczę się suahili, aby móc z nimi porozmawiać. Gdy słyszą słowa w swoim języku są uśmiechnięci i serdeczni. Razem nauczymy się, co to znaczy Hakuna Matata.
Mnie do podróży na Zanzibar zachęcił kiedyś Grzegorz Turnau w swojej piosence „Na plażach Zanzibaru” śpiewając:
„Bo na plażach Zanzibaru, kiedy nadmiar wód,
taki nadmiar wód obszaru dla chwil paru.
Gdzie powietrza woń nektaru, a nie baru,
ach, na plażach, być na plażach Zanzibaru”
Co Wy na to?
Joanna Antkowska
